In deze expo stelt Nicolas Van Parys interieur ten dienste van zijn werk en stelt hij zich de vraag of het als drager een meerwaarde kan bieden. Het wordt een zoektocht die zijn collages een rustpunt, een kader moeten geven. In een vorige serie werken was de kleur geel een belangrijke leidraad, in deze reeks is het kleurenpalet uitgebreider en wordt het plaatsen van telkens één werk in een aangepast interieur het uitgangspunt dat leidt tot een totaalervaring.
De werkperiode van 2 weken in BLANCO met op het eind een expo is een experiment waarin Nicolas zal zoeken naar een verlengde in zijn werk door het in een zelf opgetrokken omgeving te plaatsen. De composities waarin werk en omgeving met elkaar spelen worden op zich terug collages…
De interieurs die Nicolas optrekt voor zijn werken zijn beïnvloed door de jaren ’70, een periode die ook in zijn persoonlijke leven
doordringt. Nicolas maakt in deze expo niet alleen een totaalbeeld voor de toeschouwer met verschillende ‘kamers’, maar ook voor zichzelf als schilder. Hij daagt zichzelf dan ook uit om na de opbouw in BLANCO een nieuw beeld te schilderen op basis van de opgetrokken kamers.
De werkperiode van 2 weken in BLANCO met op het eind een expo is een experiment waarin Nicolas zal zoeken naar een verlengde in zijn werk door het in een zelf opgetrokken omgeving te plaatsen. De composities waarin werk en omgeving met elkaar spelen worden op zich terug collages…
De interieurs die Nicolas optrekt voor zijn werken zijn beïnvloed door de jaren ’70, een periode die ook in zijn persoonlijke leven
doordringt. Nicolas maakt in deze expo niet alleen een totaalbeeld voor de toeschouwer met verschillende ‘kamers’, maar ook voor zichzelf als schilder. Hij daagt zichzelf dan ook uit om na de opbouw in BLANCO een nieuw beeld te schilderen op basis van de opgetrokken kamers.
https://www.facebook.com/events/226494461723398/?event_time_id=226494471723397
|
COUPEE cureert samen met Marie Verboven BCC#2, het tweede luik van de overzichtstentoonstelling van hedendaagse collagekunst in België. Er werden opnieuw 9 kunstenaars geselecteerd, die gedurende een half jaar hun werken presenteren in Verbeke Foundation.
Feestelijke opening op 24 november, om 15u! Met: Eveline Kurylak (campagnebeeld) David Delruelle Sander Jacobs Isabelle Cordemans Nicolas Van Parys Bram Antheunis Brunhilde Borms Sophie Vanhomwegen Bénédicte Henderick |
|
|
INFLUENCER - solo show - 30.08 - 29.09.2019 OPENING 30th august at 19H
CECILIA JAIME GALLERY Kraanlei 55 - 9000 GHENT / FRI-SAT-SUN FROM 2-6 PM &BY APPOINTMENT
Influencer reflecteert het gebruik van iconische motieven die een protest tegen het ‘globaal onderbewuste’ of de digitalisering van de samenleving vormen. De massa beelden die op Van Parys afkomen zuigt hij als het ware op en gaat hij op een intuïtief doordachte manier weer gaan uitspuwen.
CECILIA JAIME GALLERY Kraanlei 55 - 9000 GHENT / FRI-SAT-SUN FROM 2-6 PM &BY APPOINTMENT
Influencer reflecteert het gebruik van iconische motieven die een protest tegen het ‘globaal onderbewuste’ of de digitalisering van de samenleving vormen. De massa beelden die op Van Parys afkomen zuigt hij als het ware op en gaat hij op een intuïtief doordachte manier weer gaan uitspuwen.
https://www.coupee.org/coupeeverbeke-dlaf
BELGIAN CONTEMPORARY COLLAGE ART @Verbeke Foundation
BCC #2 - group expo - 24.11.19 - april 2020
BELGIAN CONTEMPORARY COLLAGES @Verbeke Foundation
november 2019 - april 2020
OPENING 24th november, at 15H
https://www.coupee.org/coupeeverbeke-dlaf
https://verbekefoundation.com/
Samen met de wintertentoonstelling van Verbeke foundation opent het tweede deel van de Belgian Contemporary Collages-expo. Samen met Verbeke maakten we een selectie van 18 Belgische hedendaagse collagekunstenaars. Na BCC # 1 krijgen 9 andere kunstenaars de kans om een selectie van hun werken in een grootschalige expo te tonen.
The fallen (cutting) Angels
8 kijkdoosjes nodigen de toeschouwer als voyeur uit. Door het 'gluren' wordt het beeld gëisoleerd. De gedrukte, analoog versneden beelden staan in contrast met het vluchtige van het digitale scherm. Laat je oog kijken tussen de randen van de afgebakende wereld en laat je overvallen door de monumentaliteit van het beeld. Deze doosje staan op zichzelf, maar ze kunnen ook een fungeren als voorstudie voor de kunstenaar om ze later te verwerken op groot formaat in een schilderij of muurschildering. De beelden zijn vertrokken uit een gedeelde passie van oude postkaarten tussen Nicolas en uitbaatster Fallen Angels, Ganesha. “Vitrine d’amour” is een reeks rond romantiek en liefde.
8 kijkdoosjes nodigen de toeschouwer als voyeur uit. Door het 'gluren' wordt het beeld gëisoleerd. De gedrukte, analoog versneden beelden staan in contrast met het vluchtige van het digitale scherm. Laat je oog kijken tussen de randen van de afgebakende wereld en laat je overvallen door de monumentaliteit van het beeld. Deze doosje staan op zichzelf, maar ze kunnen ook een fungeren als voorstudie voor de kunstenaar om ze later te verwerken op groot formaat in een schilderij of muurschildering. De beelden zijn vertrokken uit een gedeelde passie van oude postkaarten tussen Nicolas en uitbaatster Fallen Angels, Ganesha. “Vitrine d’amour” is een reeks rond romantiek en liefde.
|
|
12 mei 2018 werd uitgeroepen tot de Internationale Dag van de Collage. Daarom : COUP/E/E ! Een expo met 24 Belgische hedendaagse collage kunstenaars, op een unieke locatie. De oude houten telefooncellen op de perrons van Brussel Noord worden voor één week omgetoverd tot hun persoonlijke galerij. Het station wordt voor één keer een bestemming. |
|
|
"when doves cry " projectie 2:10" / nr 14 in route / onder oude betoncentrale interbeton
In het vage witte licht van een zonovergoten herinnering dansen twee broers. De kinderen zijn onbezonnen en lichtvoetig, de zomer, bijna een sneeuwlandschap is overbelicht. Het fragment doet denken aan super8 filmformaat waarin het verleden vaak is vastgelegd. De beelden van de kindertijd, zinderend in duizenden prikkels, worden op het geluid van de zwijgzame natuur gemonteerd. Zo ontstaat het bevreemdende effect van een intense ervaring die met afstand aanschouwd wordt. En is dit ook niet de belevenis van de herinnering, de hoogst persoonlijke ervaring die je vanuit de verte van de tijd beschouwt?
De broers hebben een verentooi. Die verwijst naar de duif die ze in huis namen. Als kuiken viel die uit haar nest maar kwam in een nieuw nest terecht. Als nieuwe broers van de duif, dragen de jongens haar veren. Een stukje natuur werd in hun midden opgenomen. Het geldt als iets om van te leren, als een bewijs van die oneindige vitale kracht die de natuur bezit.
http://sorrynotsorry.gent/programma/
tekst: Florian Vermeiren 20sept 2017
In het vage witte licht van een zonovergoten herinnering dansen twee broers. De kinderen zijn onbezonnen en lichtvoetig, de zomer, bijna een sneeuwlandschap is overbelicht. Het fragment doet denken aan super8 filmformaat waarin het verleden vaak is vastgelegd. De beelden van de kindertijd, zinderend in duizenden prikkels, worden op het geluid van de zwijgzame natuur gemonteerd. Zo ontstaat het bevreemdende effect van een intense ervaring die met afstand aanschouwd wordt. En is dit ook niet de belevenis van de herinnering, de hoogst persoonlijke ervaring die je vanuit de verte van de tijd beschouwt?
De broers hebben een verentooi. Die verwijst naar de duif die ze in huis namen. Als kuiken viel die uit haar nest maar kwam in een nieuw nest terecht. Als nieuwe broers van de duif, dragen de jongens haar veren. Een stukje natuur werd in hun midden opgenomen. Het geldt als iets om van te leren, als een bewijs van die oneindige vitale kracht die de natuur bezit.
http://sorrynotsorry.gent/programma/
tekst: Florian Vermeiren 20sept 2017
when doves cry 2:10" / 2017 from nicolas on Vimeo.
